Jakie są zalety i wady metody podgrzewania prasy na gorąco? Dodatkowo jakie są ogólne wskaźniki techniczne w prasie? Powyższe dwie kwestie są tym, co musimy zrozumieć, ponieważ są ściśle związane z prasą termiczną, więc są bardzo ważne.
Metody ogrzewania prasy na gorąco obejmują głównie ogrzewanie parowe, ogrzewanie elektryczne i ogrzewanie olejowe. Do ogrzewania parowego, chociaż temperatura ogrzewania szybko rośnie, konieczne jest zastosowanie kotła ciśnieniowego, a ciśnienie w rurociągu jest stosunkowo wysokie, a temperatura ogrzewania jest podatna na nierówności.
Ogrzewanie elektryczne, choć ma zalety wysokiej temperatury grzania, dużego wzrostu temperatury i prostej obsługi, ale jego zużycie energii jest stosunkowo duże, a koszt stosunkowo wysoki. Można realizować ogrzewanie pod normalnym ciśnieniem, a pojemność cieplna jest wysoka, straty ciepła są niewielkie, a temperatura ogrzewania jest stosunkowo jednolita.
W prasie na gorąco są na ogół dwa wskaźniki umiejętności, którymi są:
Szybkość reakcji: Wymaganie jest tak szybkie, jak to możliwe, co może poprawić wydajność produkcji maszyny.
Dokładność spawania: im wyższe wymagania, tym lepiej, co jest korzystne dla dokładności operacji.
Prasowanie na gorąco i prasowanie izostatyczne na gorąco to metody z wyboru umożliwiające uzyskanie wysokiej gęstości w częściach przeznaczonych do wymagających zastosowań lub wykonanych z materiałów trudnych do zagęszczenia innymi sposobami. Ciśnienie zwiększa szybkość zagęszczania w danej temperaturze, a zatem zagęszczanie można zakończyć w krótszym czasie i w niższych temperaturach niż w przypadku konwencjonalnego spiekania. Zaletą zwiększonej kinetyki zagęszczania są materiały końcowe o mniejszej wielkości ziaren, ponieważ ciśnienie nie wpływa na szybkość wzrostu ziarna. Jednak sprzęt i oprzyrządowanie są bardziej złożone, operacja jest z natury raczej okresowa niż ciągła, a procesy ogólnie są droższe niż sekwencyjne podejście do zagęszczania, po którym następuje konwencjonalne spiekanie.
Czas postu: listopad-17-2020